değişsin diye uğraştığım hayatım değişecek diye korkuyorum. normal mi?karar verme süreci işkence.
bazıları tırnakları yer ben ise yanaklarımın iç çeperini kemiriyorum.
yürürken bir anda dişlerimi birbirine kenetlediğimi ve kendimi sıktığımı farkediyorum. ağaçlara bakıp gevşiyorum. iki dakika sonra tekrar çenemin kaskatı kesildiğini farkediyorum. gökyüzüne bakıp derin bir soluk alıyorum. kısırdöngü...
hayatımda böyle renkli çaputlar olsun istiyorum. kafamı kaldırınca mutlu olayım. fotoğraflar sophie cuvelier garlands
en azından nasa bizi yemiyorsa ismim bir çipin içinde rover la marsa gidecek. sizde bakın.
msn de yüz değiştirme zımbırtısıyla eğleniyorum.
tez içi zamanımda, boş bir insan oldum ben. çay koyup geleyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder