ortak hayaller paylaştığım arkadaşımdan gecenin en zor sorusu: en fazla kim olabiliriz?
geç vakit, karanlıkta yürüdüm. azıcık korktum. biraz üşüdüm. akşam yemeği iki bardak süt, yanına çikolatalı kurabiye ve armut. büyümenin en güzel yanı, kimsenin ne yediğinize karışmaması belki de. yürüyüşten sonra da ılık süt. mayışmam lazımdı ama nerede...
kitaplarımı düzenledim. okşadım. tozlarını aldım. içlerine sıkıştırdığım kağıtlara baktım.
yarın sepya tonlarına ayarladığım makinamla eski püskü bir dünya bulmaya çalışacağım.
bir arkadaşım bana van gogh tablosundan yaşam armağan etti. mutlu oldum.
yolladıklarım ulaşmıyor. neden ki?
geleceğini bildiğini bekleyen...oruç aruoba, kocaman bir battaniye, uyku. ekimin son cumasından arta kalacaklar.
esen kalın, mutlu olun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder