yanımdayken kaybedeceğim diye sebebsiz yere korkmaya başlıyorum. gözlerim doluyor, yutkunuyorum durmadan. sonra ''o ata binme salak antoni'' diye haykırıyorum içimden. sonra '' seni seviyorum'' diyorum dışımdan. geçiyor herşey.bir daha ki saplantıya kadar.
birde bu aksam yatağa uzandım nerden estiyse gece denizde yüzdüğümü hayal ettim, turgutreis de. sonra korktum . çok sonsuz geldi. küçüldüm küçüldüm minicik oldum. bir balık dolandı ayaklarıma. kıyıya da gelemiyorum ki neyse ki ay var. yoksa kaybolurdum.
sana sarıldım. geçti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder