bugün otobüsün arka taraflarında oturup gözlüklerim ve şapkamın ardına saklanmış insanları incelerken, gözleri görmeyen bir kadın otobüse bindi. ikinci sıradaki bir kadın elinden tutup onu kendi yerine oturttu. son durakta başka birisi koluna girip otobüsten indirdi, başka birisi kaldırıma çıkarttı. benim merak ettiğim ise bu kadar yabancının teklifsizce ona temasıyla neler hissettiği idi?
not: bir insanın bir başkasını çok sevdiğini gözlerinden gördüğüm anda ağlamaya başlıyorum. neden ki? - neyse ki sık gerçekleşebilen bir hadise değil-
ve barry adamson:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder